Wysiłkowe nietrzymanie moczu - leczenie

Najczęstszym objawem wysiłkowego nietrzymania moczu jest niewielkie, kropelkowe popuszczanie moczu w trakcie wysiłku, gdy napinają sie mięśnie brzucha, w trakcie śmiechu, kaszlu, kichania. Istnieje kilka stopni zaawansowania choroby, im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym szybciej uda się pozbyć przykrych objawów.

Stopień I wysiłkowego nietrzymania moczu, jest to sytuacja, gdy do mimowolnego oddawania moczu dochodzi podczas nagłego napięcia mięśni brzucha np. przy kichaniu, kaszlu, podczas intensywnego śmiechu czy wysiłku fizycznego. Na tym etapie leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu zalecamy stosowanie ćwiczeń fizjoterapeutycznych mających na celu wzmocnienie dna miednicy.

Możecie je Państwo znaleźć w internecie, czy udać się na konsultacje do fizjoterapeutów zajmujących się tym problemem. W fizjoterapii stosowane są ćwiczenia, stymujacja prądem, różnego rodzaju kulki dopochwowe. Na tym etapie możemy już stosować leczenie laserowe polegające na wzmocnieniu ścian pochwy i stabilizacji położenia cewki moczowej.

Stopień II wysiłkowego nietrzymania moczu, objawia się popuszczaniem moczu w zwykłych, codziennych czynności życiowych np. podczas biegania, podnoszenia rzeczy, czy wchodzenia po schodach. Dla wielu pacjentek ten stopień wysiłkowego nietrzymania moczu jest nieakceptowalny, zaczynają one szukać rozwiązań zabiegowych. Pacjentki te często nie kwalifikują się jeszcze do zabiegu chirurgicznego, są dobrymi kandydatkami do zabiegów laserowej korekcji nietrzymania moczu.

Stopień III wysiłkowego nietrzymania moczu, to sytuacja w której kobieta nie jest w stanie kontrolować oddawania moczu, dzieje się to mimowolnie.

Stan ten jest bardzo poważny, ze względu na komfort pacjentki, oraz nieprzyjemny zapach otaczający pacjentkę. Przy tym stopniu nietrzymania moczu mogą się pojawić infekcje dróg moczowych, nadkażenia pochwy. III stopień wysiłkowego nietrzymania moczu jest zazwyczaj leczony operacyjnie, poprzez wszycie pod cewkę moczową specjalnych taśm, podpierających cewkę moczową, imitujacych uszkodzone więzadło łonowo-cewkowe. Jest on bardzo skuteczny, daje pożądane efekty.

Zabieg wykonywany jest na fotelu ginekologicznym, do zabiegu pacjentka nie musi się specjalnie przygotowywać. Ważne jest aby pacjentka była zdrowa, nie miała żadnych infekcji intymnych. Warto przynieść ze sobą wynik ostatniej cytologii. Przed zabiegiem lekarz znieczula pochwę kremem, lub sprayem, tak aby pacjentka nie odczuwała żadnego dyskomfortu w trakcie zabiegu.

Po znieczuleniu, i zdezynfekowaniu okolic intymnych lekarz wprowadza do pochwy głowicę lasera (lub radiofrekfencji igłowej, jeżeli wybrał ten zabieg). W obu urządzeniach głowica jest obła, wąska, dostosowana do kształtu pochwy, nie sprawia ona żadnego dyskomfortu. Po wprowadzeniu głowicy lekarz generuje impulsy laserowe, lub impulsy elektryczne, które oddziaływują na ścianę pochwy.

Dzięki działaniu lasera pochwa wzmacnia się, staje się bardziej sprężysta, a przez to cewka leżąca na jej przedniej ścianie wraca do prawdłowego ułożenia.  Ten zabieg z dziedziny ginekologia estetyczna, jest krótki, trwa około 30 minut. Zwykle powtarzamy go trzykrotnie.

Po wykonaniu zabiegu laserowego pacjentka może od razu wrócić do codziennej aktywności. Przez około 7 dni nie zaleca się dzwigania ciężkich zakupów, wysiłku fizycznego oraz gorących kąpieli. Wskazane jest powstrzymanie się stosunków seksualnych przez 7 dni, do czasu wygojenia się pochwy. Bardzo ważne jest kontynuowanie ćwiczeń fizycznych i rehabilitacji, ciągłe wzmacnianie dna miednicy. Działania te uzupełniają zabiegi laserowe, często jako lekarze możemy przepisać dodatkowo leczenie farmakologiczne. 

Zabieg laserowego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu nie może być wykonywany u każdego. Przeciwskazania do zabiegu są następujące miesiączka, ciąża, połóg, aktywne zakażenia dróg rodnych, infekcje intymne, częściowe lub całkowite wypadanie narządu rodnego, choroby nowotworowe dróg rodnych, chemio i radioterapia, rozrusznik serca, nieleczone wady serca, zaburzenia rytmu serca, choroby autoimmunologiczne (toczeń układowy,  twardzina uogólniona), choroby zakaźne  HIV, WZW typ B, C, brak aktualnej cytologii.

Powiązane artykuły:

• Zwężanie pochwy
• Leczenie blizny po nacięciu krocza
• Labioplastyka warg sromowych